Merhaba arkadaþlar,

Afiyettesiniz inþallah forumun en geveze üyesi olarak sizlerle yazdýðým bir öyküyü daha paylaþmak isterim. Herkese iyi forumlar!

Soðuk bir kýþ günüydü. üstündeki incecik ve yýrtýk bir kýyafetle, sabahtan beri çalýþtýðý için artýk fütursuzca esen ve onu tirtir titreten rüzgara hiç aldýrmýyordu. Dinlenmek için yüksekçe bir kaldýrýma oturdu ve feri sönmüþ gözleriyle etrafýný izlemeye baþladý. Yoldan geçen mutlu insanlarý gördükçe gözlerinden bir iki damla yaþ süzülüvermiþti yanaklarýna... Çalýþmaktan nasýrlaþan kirli elleriyle yanaklarýný sildi. Bir an düþündü; ne lazýmdý ona: Baþýný sokacak bir yuvamý yoksa, yalnýzlýktan katýlaþmýþ kalbini ýsýtacak bir sevgi miydi ihtiyacý... Az ileride köpeðiyle oynayan birini gördü. Yýllardýr, þu köpeðe gösterilen kýymet kadar deðer görmediðini düþündü. Akan burnunu koluyla sildi. Yavaþça oturduðu yerden kalktý ve aksak adýmlarla, insan selinin içinde kayboldu gitti...