Önce gerçekten bu sorunu çözmek için uðraþmaya deðer mi diye düþünmeni öneririm. Yani yüzlerce defa deneyerek, psikoterapi alarak veya alkol alarak bu sorunu çözebildiðini düþünelim (mesela diyorum). Ama buna deðer mi? Diðeri zaten 10 yaþýnda eline mikrofonu ver takýr takýr konuþuyor, kamera önünde þov yapýyor üstelik bunun için hiç çaba göstermeden. Sen 6 ay çalýþýp çabalayacaksýn ama onun baþlangýçtaki durumuna bile gelemeyeceksin (muhtemelen). Sesim kötü þarkýcý olmak istiyorum, boyum kýsa basketbolcu olmak istiyorum, yüksekten korkuyorum pilot olmak istiyorum, kan görünce bayýlýyorum diþ hekimi olmak istiyorum vs. vs. tabiki bu örneklerdeki hepsi de istedikleri þeyi olabilir ama bana göre (baþkasý böyle düþünmeyebilir tamamen kiþisel görüþüm) hayat çok kýsa ve zaten yapabildiðimiz þeyleri geliþtirmeye odaklanmalýyýz.